Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω θέλω να μείνω οπαδός φανατικός αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι Εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά απ' το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι Εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω να αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών είμ απ' αυτούς που πάντα μένουνε απ' έξω γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιών Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω σας αγαπάω μα δεν παντρεύομαι

Το κυβερνητικό παρελθόν εξακολουθεί να ταλαιπωρεί την αξιωματική αντιπολίτευση. Η υπόθεση Τσουκάτου- Μαντέλλη επαναφέρει στους πολίτες οσμή σκανδάλων, που συνδέονται με την πολιτική γενικότερα και μνήμες από την γνωστή ταινία με το Μαυρογιαλούρο, «φάγανε , φάγανε , φάγανε» Ο Παπανδρέου προχώρησε άμεσα στη διαγραφή τους και καλώς έπραξε. Δεν ξέρω όμως αν κατάφερε να πείσει για την κάθαρση στο ΠΑΣΟΚ , δεν ξέρω και αν και σε ποιο βαθμό έχει γίνει, παρά τις προθέσεις του. Εκείνο πάντως που με ανησυχεί είναι αυτή η επαλήθευση της αίσθησης που έχει ο πολύς κόσμος «η πολιτική είναι βρόμικη , οι πολιτικοί τα πιάνουν» κλπ. Είναι αυτό το αίσθημα που δημιουργεί την απαξίωση της πολιτικής και είναι αυτό που θεωρώ ιδιαιτέρως επικίνδυνο για την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας. Η απομάκρυνση των ικανών από τη πολιτική σκηνή, η εκμετάλλευση της απουσίας τους από το κατεστημένο, η αδυναμία διαχείρισης της εξουσίας και επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων , η συνεχιζόμενη εκμετάλλευση των λαϊκών στρ

Με αφορμή τη διαγραφή του Κ. Σημίτη ακούστηκαν διάφορες απόψεις. Η άποψη που μου διέγειρε το πολιτικό μου ένστικτο, και την οποία θα επιχειρήσουμε να σχολιάσουμε, είναι αυτή που ακούστηκε και από κορυφαία στελέχη και υποστηρίζει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «Δεν διαγράφονται πρώην πρωθυπουργοί». Αναρωτιέμαι από που προκύπτει αυτό το αξίωμα. Αναρωτιέμαι επίσης μέχρι που έχει εφαρμογή αυτός ο κανόνας «εξαίρεσης της κριτικής» σε μια Δημοκρατία, σ ένα δημοκρατικό κόμμα. Να το δούμε όμως αλλιώς μήπως κατορθώσουμε και βγάλουμε άκρη. Ωραία λοιπόν, οι πρώην πρωθυπουργοί δεν διαγράφονται , οι πρώην υπουργοί φαντάζομαι πως ούτε αυτοί διαγράφονται , οι πρώην βουλευτές ούτε αυτοί και όσο για τους νυν, δεν το συζητάμε. Άρα σύμφωνα με την παραπάνω άποψη περί διαγραφών μόνο μέλη και φίλοι μπορούν να διαγραφούν από το ΠΑΣΟΚ!! Για να σοβαρευτούμε όμως , έχω τη γνώμη πως καθένας κρίνεται, πως καθένας πρέπει να κρίνεται, και για το παρελθόν του, και για το μέλλον του, αλλά κυρίως για το παρόν του. Τα πάντα

Η ευρύτερη οικογένεια συνεχίζει να αποτελεί το καταφύγιο και τον «αιμοδότη» των νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης. Είναι εντυπωσιακό ότι το 21% του συνολικού πληθυσμού της χώρας -δηλαδή 1.855.355 άτομα- λαμβάνει οικονομική βοήθεια από την οικογένεια. Αξιοσημείωτο είναι και το ποσοστό εργαζόμενων που απασχολούνται σε δεύτερη δουλειά. Ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα το «προνόμιο» της διπλοαπασχόλησης ασκείται από το 21%. Η φτώχεια χτυπάει συχνότερα την πόρτα των συνταξιούχων και των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα της VPRC, σημαντικό μέρος της οικονομικής πίεσης απορροφά το μεγάλο ποσοστό ιδιοκατοίκησης... Καθημερινή 3/6/2008

Το είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και συμφωνώ απολύτως μαζί του. Το ζήτημα της ακρίβειας, συνδέεται άρρηκτα με την εισοδηματική ανεπάρκεια. Τα όποια μέτρα κατά της ακρίβειας, δεν θα αποδώσουν ή δεν θα αποδώσουν επαρκώς εάν δεν αυξηθούν τα εισοδήματα των καταναλωτών. Η παγίωση δηλαδή των τιμών-που είναι ήδη υψηλές- ή η ελάχιστη και προσωρινή μείωση για λόγους πολιτικής συναλλαγής,δεν λύνει το πρόβλημα. Το ζήτημα είναι να αυξηθούν τα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων. Η αύξηση των εισοδημάτων είναι εφικτή και επιτακτική, είναι αυτή που θα εξισορροπήσει τις κοινωνικές ανισότητες και θα απορροφήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς. Για την αύξηση των εισοδημάτων χρειάζεται πολιτική βούληση. Είναι αυτή η πολιτική βούληση που θα φέρει αποτελέσματα. Τα υπόλοιπα είναι πολιτικές μπαρούφες.