Με το ζήτημα της διαφωνίας ως ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα, έχουμε ασχοληθεί σε προηγούμενο ¨ΖΗΤΗΜΑ¨. Με το ζήτημα των διαφωνούντων θα ασχοληθούμε τώρα, με αυτούς, δηλαδή, που τολμούν να εκφράσουν την άλλη άποψη, έστω κι αν αποτελούν μειοψηφία. Όταν λέμε διαφωνούντες, εννοούμε, ασφαλώς, αυτούς που έρχονται σε αντίθεση με την άποψη την προδήλως πλειοψηφική, την άποψη που συνήθως εκφράζεται από την πλευρά της εξουσίας. Η διαφωνία ενοχλεί, συνήθως, την κρατούσα τάξη, το κατεστημένο δηλαδή. Γι αυτό και σχεδόν κάθε φορά που εκφράζεται διαφωνία, επιχειρείται η απαξίωση των διαφωνούντων, η περιθωριοποίηση της άποψης και η απρόσκοπτη συνέχεια της νομής της εξουσίας. Αυτοί, λοιπόν, που τολμούν να καταθέτουν δημόσια την πραγματική άποψη που έχουν και υφίστανται, ενδεχομένως, τις συνέπειες που παραπάνω περιγράψαμε, πιστεύω πως είναι λίγοι και στο διάβα γίνονται ακόμα λιγότεροι. Θεωρώ πως αυτοί είναι οι δυνατοί, οι θαρραλέοι, οι άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αλλάξουν πράγματα και κα