Κλαυθμοί και οδυρμοί για τον Βαγγέλη, μηνύματα, δάκρυα, αναθέματα , λογύδρια και λόγοι, άλλοι γνήσιοι, άλλοι υποκριτικοί, άλλοι επιφανειακοί, άλλοι πρόσκαιροι, άλλοι κι άλλοι… Σ’ αυτή την ιστορία πρέπει και να σωπάσουμε και να ψάξουμε και να φωνάξουμε και να κλάψουμε, μα πάνω απ’ όλα να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση όχι μόνο του Βαγγέλη, όχι μόνο των γονιών του Βαγγέλη, αλλά στη θέση όλων των συμφοιτητών και δασκάλων του Βαγγέλη και να αναρωτηθούμε τι θα είχαμε κάνει, πολύ δε περισσότερο τι κάνουμε κάθε μέρα, ως γονείς, ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι που βλέπουμε κάθε μέρα τέτοια ή παρόμοια φαινόμενα ή που δεν τα βλέπουμε; Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του-των θύτη-θυτών, στο τέλος τέλος «θύματα» είναι κι αυτοί μιας κοινωνίας που μας μοιάζει!!!