Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2008

Το Ζήτημα της Κυριακής

Με αφορμή τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας , την οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη πτώση του τζίρου, τέθηκε το ζήτημα της λειτουργίας των καταστημάτων του κέντρου την τελευταία Κυριακή του έτους, για την ανακούφιση των πληγέντων. Ακολούθησε το γνωστό μπάχαλο , η διεκδίκηση και από άλλους εμπορικούς συλλόγους να λειτουργήσουν τη συγκεκριμένη Κυριακή και κάπως έτσι άρχισε να συζητιέται το ζήτημα της κατάργησης ή όχι της Κυριακής ως αργίας. Καταρχήν όλοι, ή σχεδόν όλοι, οι εμπλεκόμενοι δηλώνουν υπερασπιστές της αργίας. Μια προσεκτικότερη ανάγνωση όμως γεννά ερωτήματα. Ακούστηκαν επιχειρήματα του τύπου « κινδυνεύουν να απολυθούν οι εργαζόμενοι εξαιτίας της πτώσης του τζίρου» , « οι εργαζόμενοι θέλουν να εργασθούν γιατί είναι μια οικογένεια με τους εργοδότες» , « οι καταναλωτές θέλουν να στηρίξουν τα μαγαζιά του κέντρου και επιπλέον δεν πρόλαβαν να κάνουν τα ψώνια τους» « μπορεί να εργασθεί όποιος θέλει» κλπ, κλπ . Με τον κοινό νου η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή 28/1

Το Ζήτημα των Συμβασιούχων

Στην επικαιρότητα εξακολουθεί να παραμένει το ζήτημα των συμβασιούχων μιας και το Π.Δ. του αξιότιμου και επίκαιρου κ.κ. Παυλόπουλου στέλνει στον Καιάδα χιλιάδες συμβασιούχους. Είναι πράγματι απορίας άξιο πως ένα Π.Δ. , με το οποίο επιχειρήθηκε να λυθεί ένα τεράστιο ζήτημα ,το ζήτημα των συμβασιούχων , να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ όσα λύνει. Για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ είναι γνωστές οι τακτικές , οι μεθοδεύσεις και τα παιχνίδια που παίζονται πάνω στους συμβασιούχους, είναι γνωστό και το Π.Δ. 164/2004 που απλά πολλαπλασίασε τους συμβασιούχους. Το μόνο που δεν είναι γνωστό , είναι η δύναμη που έχουν στα χέρια τους οι συμβασιούχοι και ο τρόπος που θα επιλέξουν να την χρησιμοποιήσουν. Αν λοιπόν η κυβέρνηση της Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές βασισμένοι και στους συμβασιούχους (θα μονιμοποιούσε 250.000!) τώρα σίγουρα θα έρθει αντιμέτωπη με την πολιτική της. Το ζήτημα πάντως δεν είναι η ανατροπή της Ν.Δ.( είναι και αυτό) , το ζήτημα είναι η σοβαρή προσέγγιση του θέμ

Μας ακούνε ?

Αν μας ακούγανε, στη κυβέρνηση εννοώ , θα είχανε πάρει κάποια μηνύματα... Το ζήτημα είναι πως δε μας ακούνε, αλλά μας παρακολουθούν. Σημαντική θεωρώ την ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από βουλευτές της αντιπολίτευσης σχετικά με τον αυξημένο και αναιτιολόγητο αριθμό τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Αν κάτι τέτοιο επαληθευτεί τότε τα πράγματα αλλάζουν. Στην περίπτωση αυτή δεν θα πρόκειται για ένα ακόμα σκάνδαλο, αλλά για επιστροφή σε άλλες εποχές...Όλα αυτά σε μια περίοδο κοινωνικής αναταραχής. Παραθέτουμε την Ερώτηση: Για τους κ.κ. Υπουργούς Εσωτερικών & Δικαιοσύνης ΘΕΜΑ: «Απαιτείται η άμεση διερεύνηση ύποπτων μεθοδεύσεων ΕΥΠ και Εισαγγελίας Εφετών που παραβιάζουν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα Ελλήνων πολιτών με ασυνήθιστα υπερβολικό αριθμό αναιτιολόγητων αιτήσεων παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων το τελευταίο χρονικό διάστημα» Κύριε Υπουργέ, Οι περιπτώσεις κατά τις οποίες είναι νομίμως επιτρεπτή η παρακολούθηση των τηλεφωνικών πολίτη, πρέπει να έχουν αίτημα της αρμόδιας

Το Ζήτημα Των Κοινωνικών Συγκρούσεων

Το ζήτημα των κοινωνικών συγκρούσεων, είναι ένα ζήτημα διαχρονικό. Τώρα βέβαια, είναι ένα ζήτημα επίκαιρο. Καταρχήν, πρέπει να πούμε πως οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι κοινωνικές εντάσεις, οι εξεγέρσεις και οι διαδηλώσεις εντοπίζονται σε όλες τις εποχές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύγχρονης ιστορίας μας αποτελεί η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Σίγουρα το στοιχείο εκείνο που χαρακτηρίζει τις κοινωνικές συγκρούσεις, είναι το στοιχείο της μαζικότητας. Το στοιχείο αυτό της μαζικότητας μπορεί να αφορά είτε μια κοινωνία συνολικά είτε μια κοινωνική ομάδα. Αν δεν υπάρχει το στοιχείο αυτό της μαζικότητας τότε δεν μιλάμε για κοινωνικές συγκρούσεις αλλά για μεμονωμένες μορφές έκφρασης, που δύσκολα μπορούν να «πετύχουν» το σκοπό τους, δύσκολα αφήνουν το στίγμα τους στην ιστορία, εκτός αν αυτές οι μεμονωμένες μορφές έκφρασης αποτελέσουν τη «σπίθα», το έναυσμα για τη συνέχεια. Όταν μιλάμε για μαζικότητα πρέπει, ασφαλώς, να ξεκαθαρίσουμε πως δεν ενν

Αυθεντική "κοινωνική εξέγερση"

Πώς αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινή γνώμη την εξέγερση της νεολαίας‏.. Ανάλυση του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ*. Σε αντιδιαστολή με την πολιτική τάξη της χώρας, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης φαίνεται να έχει αντιληφθεί επαρκώς το μέγεθος, αλλά σε μεγάλο βαθμό και τον χαρακτήρα της εντεινόμενης κοινωνικής έκρηξης. Συγκεκριμένα:Πρώτο, 6 στους 10 (ενήλικες) πολίτες, συμφωνούν τόσο με την εκτίμηση ότι πρόκειται για αυθεντική «κοινωνική εξέγερση» (σε ποσοστό 60%, έναντι 36%), όσο και με τη διαπίστωση ότι πρόκειται για «μαζικό κοινωνικό φαινόμενο» και όχι για εκδηλώσεις μιας «μικρής μειοψηφίας» (60%, έναντι 36% ).Δεύτερο, η κοινή γνώμη είναι πεπεισμένη ότι οι καταστροφές προκαλούνται από μια μικρή μερίδα των διαδηλωτών: «λίγους» (42%), ή «ελάχιστους» (26%) και μόνον το 10% των ερωτηθέντων πιστεύει, ότι στις βίαιες πρακτικές συμμετέχουν οι «περισσότεροι», ή και «όλοι» οι διαδηλωτές .Τρίτο, οι πρόσφατες κινητοποιήσεις θεωρούνται από το εκλογικό σώμα «αυθόρμητες». Ο 1 στους 2 πολίτες (47%) απορρίπτ

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη από τον Αλέξανδρο που του αφαίρεσα τη ζωή, που όπλισα το χέρι του δολοφόνου, που πάτησα τη σκανδάλη του όπλου του εκτελεστή. Ντρέπομαι και ζητώ συγγνώμη από την αξιοπρεπέστατη μητέρα του που της αφαίρεσα τη χαρά της ζωής, που έκοψα βίαια το μπουμπούκι πριν καν ανοίξει και το πέταξα στο χώμα, στέλνοντας το παιδί της στη χώρα των αγγέλων. Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη που για δεύτερη φορά σε δολοφονεί ο εκτελεστής σου, με την κατάθεσή του χαρακτηρίζοντάς σε, «ο θανών και η παρέα του» και ο κατάπτυστος συνήγορός του με τις δηλώσεις του περί παρεξηγήσεως … Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη, γιατί δημιούργησα μια κοινωνία γεμάτη με απατεώνες πολιτικούς, άχρηστους κρατικούς λειτουργούς, καβαλημένους στο καλάμι της εξουσίας μπάτσους, κίναιδους και παιδεραστές κονομημένους ρασοφόρους, πληρωμένους κονδυλοφόρους, φακελάκηδες γιατρούς, κουκουλοφόρους χωρίς κουκούλες, ντοπαρισμένους αθλητές, λαμόγια πολίτες, αχρείους γονείς… Ντρέπομαι και ζητώ συγνώμη για τη ΣΑΠΙΑ κοινωνία που έζη

Εν Ψυχρώ ...

Στις 22 Οκτωβρίου σ ένα άλλο ζήτημα στο ‘Κοινωνικό Κράχ’ μεταξύ άλλων γράφαμε « πλησιάζει ο καιρός που οι απεργίες , οι διαδηλώσεις , οι πορείες, θα είναι περισσότερο αυθόρμητες , περισσότερο βίαιες , περισσότερο μαζικές. Η συνειδητοποίηση από τον κόσμο πως για την κατάντια του, την φτώχια του, την υπερχρέωση του , την ανεργία του κλπ , δεν ευθύνεται μόνο αυτός ή ευθύνεται αν θέλετε μόνο για την έλλειψη του ελέγχου προς την εξουσία και για την παθητική ψήφο του και πως δεν μπορεί τελικά να λύσει τα προβλήματα μόνος του-ατομικά δηλαδή, θα είναι αιτία ενός κοινωνικού κραχ , για να μιλάμε και με τους όρους τις εποχής.Το κοινωνικό αυτό Κραχ θα διασπάσει την ήδη διασπασμένη κοινωνική συνοχή και θα οδηγήσει σε κοινωνικές συγκρούσεις βίαιες και μαζικές. Όσο δηλαδή η ψαλίδα ανοίγει , όσο οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι , τόσο ευκολότερη θα είναι η συνειδητοποίηση της πολιτικής απάτης και της αναποτελεσματικότητας των κυβερνώντων. » δυστυχώς με αφορμή τον άδικο χαμ

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΑΠΟΣΕΛΕΜΗ

Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ * ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ SOS για το φράγμα Αποσελέμη Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ «Το καταστροφικό και πανάκριβο έργο του φράγματος του Αποσελέμη, που διαφημίστηκε ως πανάκεια υδροδότησης του Δήμου Ηρακλείου αλλά και των βόρειων παραλίων μέχρι και τον Αγιο Νικόλαο Λασιθίου, πριν αλέκτορα φωνήσαι, καταρρέει» κατήγγειλε σε συνέντευξη Τύπου ο δήμαρχος Χερσονήσου Σπύρος Δανέλλης. Το φράγμα θα έλυνε το πρόβλημα υδροδότησης στην ευρύτερη περιοχήΟ κ. Δανέλλης τόνισε πως είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι αντιτάχθηκε στη δημιουργία του φράγματος Αποσελέμη «διότι διέβλεπα πως μόνο μεγάλα προβλήματα θα δημιουργούσε, αλλά τώρα που καταρρέει το έργο, αφού αποχωρεί η εταιρεία κατασκευής, πραγματοποιείται το πιο εφιαλτικό σενάριο για την περιοχή μας με απροσμέτρητες συνέπειες για τους κατοίκους και το περιβάλλον».Ο δήμαρχος Χερσονήσου δήλωσε πως η εταιρεία αποχώρησε από το έργο κατασκευής με αιτιολογικό τα 5 εκατομμύρια ευρώ που της οφείλει το Δημό

Το ζήτημα του πολιτικού θράσους ........

Παίζουν με τη νοημοσύνη του μέσου λογικού ανθρώπου, προσβάλουν τη κοινή λογική , διακατέχονται από ένα ελιτίστικο πολιτικό τσαμπουκά και είναι βουλευτές , υπουργοί και υφυπουργοί. Συμμετέχουν σε εξεταστικές επιτροπές και διερευνούν σκάνδαλα. Σκάνδαλα υπαρκτά και κατανοητά από όλους. Παραίτηση από κερδισμένη δίκη, υπογραφές υπουργών ,δελτία τύπου για κυβερνητική επιτυχία στις ανταλλαγές , σύζυγοι υπουργών και βουλευτών, συμβολαιογράφοι για την ευχή της παναγίας , όλοι πνευματικοπαίδια του Εφραίμ. Μετά, το σκάνδαλο γίνεται απλή υπόθεση , η εξεταστική επιτροπή θα οδηγηθεί σε διαφορετικές αποφάσεις –πορίσματα , κάτι σαν τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, οι ευθύνες θα αναζητούνται καιρό , πιθανόν να καταλήξουν σε προφυλάκιση της 35-χρονης Τσέκου...και η πολιτική ζωή συνεχίζετε, με τους ίδιους πάντα πρωταγωνιστές. Το ζήτημα είναι ότι τα σκάνδαλα συνοδεύονται από τεράστια ποσά. Το ζήτημα είναι πως τα χρήματα -που αποτελούν ένα από τα βασικά όπλα του πολιτικού αγώνα- καταλήγουν στους επ