Η Ανοιχτή Διακυβέρνηση είναι μια πρόκληση, μια θετική πρόκληση! Ωστόσο, έχω τη γνώμη, ότι οι πρώτες τοποθετήσεις των Γενικών Γραμματέων μας πήγαν στο άλλο άκρο των επιλογών! Η Ανοιχτή Διακυβέρνηση τείνει να εξελιχθεί σε μια μορφή αξιολόγησης μόνο της κορυφής, τείνει δηλαδή να μεταβληθεί σε μια ελιτίστικη διαδικασία. Τυπικά και ουσιαστικά, αποκλείει τη δυνατότητα αξιολόγησης και συμμετοχής ανθρώπων, οι οποίοι δεν είχαν μέχρι τώρα τη δυνατότητα να έχουν θέση ευθύνης, ανθρώπων που δεν είχαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν πλήθος τυπικών προσόντων. Η Ανοιχτή Διακυβέρνηση δεν θα δώσει τη δυνατότητα της συμμετοχής στους φτωχούς, σ αυτούς που ψάχνουν τα προς το ζην. Για παράδειγμα αποκλείονται από τη διαδικασία οι άνεργοι: «Αναφέρατε τις εταιρείες/οργανισμούς που εργαστήκατε. Η μία είναι υποχρεωτική». Θα μου πείτε, αυτές οι θέσεις δεν είναι θέσεις βιοποριστικές , είναι θέσεις ευθύνης, θέλουν εμπειρία, θέλουν γνώση, θέλουν προσωπικότητες, θέλουν καθηγητές - επιστήμονες. Δηλαδή η Ανοιχτή Διακυβέρνη