Το ότι οι αγρότες είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανείς. Το ότι είναι και οι χαμηλότερα αμειβόμενοι πάλι δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανείς. Το ότι οι πολιτικοί μας δεν ενδιαφέρθηκαν για την πραγματική ανάπτυξη της γεωργίας κι αυτό είναι γνωστό. Για την ακρίβεια δεν υπήρξε –με ελάχιστες εξαιρέσεις – αγροτική πολιτική σ αυτόν τον τόπο. Το ζήτημα είναι ότι όχι μόνο δεν υπήρξε ποτέ αγροτική πολιτική , αλλά ότι υπήρχε πάντα πολιτική εκμετάλλευση των αγροτών. Οι αντιπολιτευόμενοι βουλευτές ανεβαίνουν στα τρακτέρ , οι συμπολιτευόμενοι μιλούν για προβοκάτσια και οι αγρότες περιμένουν.. Δεν περιμένουν ασφαλώς ή δεν θα έπρεπε να περιμένουν την οικονομική ενίσχυση ως πανάκεια. Οι οικονομικές ενισχύσεις αποδείχτηκε πως δεν ωφελούν μεσομακροπρόθεσμα τους αγρότες και την αγροτική οικονομία , αποδείχτηκε πως στρεβλώνουν την πορεία της αγροτικής ανάπτυξης. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι πρώτο μέλημα της πολιτείας είναι η σωστή και προγραμματισμένη αγροτική ανάπτυξη

Μήνες τώρα ακούμε για τον ανασχηματισμό της κυβερνήσεως. Αναρωτιέμαι ποιος σοβαρός άνθρωπος εκτός από τους υποψήφιους Υπουργούς είχε προσδοκίες από μια αλλαγή του Κυβερνητικού σχήματος. Ο ανασχηματισμός είναι ένα ζήτημα που αφορά σχεδόν αποκλειστικά το κόμμα και τις εύθραυστες ισορροπίες που επικρατούν , προκειμένου να διασφαλίζεται ή άκρατη κομματική πειθαρχία. Προς εξυπηρέτηση λοιπόν της κομματικής πειθαρχίας και των προσωπικών στρατηγικών έχουμε συχνή αλλαγή Υπουργών και υφυπουργών. Τόση συχνή που αναρωτιέται κανείς για τη σοβαρότητα της πολιτικής που ασκούν. Υπουργεία που απαιτούν ειδικές γνώσεις και διαθέτουν τεράστιο χαρτοφυλάκιο αλλάζουν χέρια από μηχανικούς σε δικηγόρους και ανεπάγγελτους λες και πρόκειται για τη διοίκηση ατομικής επιχείρησης , που και αυτή απαιτεί ασφαλώς κάποια σχετικότητα και εμπειρία. Υπουργοί που διαχειρίζονται τεράστιες υποθέσεις (Ολυμπιακή Αεροπορία) αλλάζουν, λες και πρόκειται για αγοραπωλησία αγροτεμαχίου. Επιπλέον οι πιο «παραγωγικοί» υπουργοί ολοκληρ