Με το ζήτημα της χρεοκοπίας της χώρας μας, με τη χώρα μας δηλαδή, με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της θα ασχοληθούμε εδώ, όπως ασχολούνται και όλοι οι Έλληνες. Και είναι αλήθεια πως ως μέσος Έλληνας νιώθω όλα εκείνα τα συναισθήματα που συνοδεύουν τους συμπολίτες μας. Οργή, αγανάκτηση, απογοήτευση, προβληματισμός. Νιώθω κι εγώ μέσα μου την Εγκλωβισμένη ενέργεια, έτσι όπως την εγλώβισε σε όλους τους Έλληνες το πολιτικό μας σύστημα. Το πολιτικό μας σύστημα, που μας έμαθε να μην χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας, να ζούμε παρασιτικά από το ρουσφέτι που μας προσέφεραν, όταν γονυπετείς παρακαλούσαμε για μια δουλειά. Έτσι μας έμαθε το πολιτικό μας σύστημα, έτσι μας έμαθαν οι πολιτικοί μας. Να ζούμε με την ελπίδα του βολέματος. Έτσι, με το φτηνό ρουσφέτι, για να έχουν αυτοί την ακριβή διαπλοκή. Εμείς stage, αυτοί Siemens, εμείς 400 ευρώ ανασφάλιστοι, αυτοί βαλίτσες μαύρο χρήμα. Τώρα, αδιέξοδα παντού. Μηχανισμός στήριξης ή χρεοκοπία, δηλαδή χρεοκοπία ή χρεοκοπία. Το δίλλημα μπαίνει βασανισ

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ Περιοδική έκδοση μελών ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ανένταχτων σοσιαλιστών για την Κοινωνική Δημοκρατία http://www.neosagonistis.gr/ , neosagonistis07@gmail.com «Βαρβαρότητα είναι οι πολιτικές που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Οι πολιτικές που καταδικάζουν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στη φτώχεια και την ανεργία… Βαρβαρότητα είναι οι πολιτικές που αναγκάζουν τους πολίτες να πληρώνουν, με καινούριους άδικους φόρους… Είναι πολιτική βαρβαρότητα να αφήνεις τους κερδοσκόπους ασύδοτους και ύστερα να καλείς τους πολλούς, το λαό, τον πολίτη, εκείνους που δεν φταίνε σε τίποτα για την κρίση, να πληρώσουν τα σπασμένα». Γιώργος Παπανδρέου, Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ομιλία στη Λαμία, 24.5.2009 Λιγότερο από ένα χρόνο μετά αυτές οι διαπιστώσεις είναι περισσότερο επίκαιρες από τότε. Απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που προσπαθώντας, όπως ισχυρίζεται, να κάνει αξιόπιστη τη χώρα στους δανειστές της, και γίνεται όλο και πιο αναξιόπιστο το ίδιο έναντι των πολιτών που έχει δ

Προκάλεσα την άποψη του καλού φίλου Παναγιώτη Περυσσινάκη για το ΔΝΤ και την κατάσταση στην Ελλάδα, χωρίς καθυστέρηση μας παραθέτει τα εξής: 1. Προσφυγή στο ΔΝΤ είναι ομολογία ήττας της Ελλάδας (των πολιτικών που ακολουθήσαμε τα τελευταία 40 χρόνια, ιδίως τα τελευταία 10). 2. Διαφορετικός χειρισμός από την παρούσα κυβέρνηση ίσως είχε αποτρέψει την προσφυγή (πολύ μικρό και αβέβαιο ίσως) – όμως κριτική σε βάρος της κυβέρνησης για αυτό στη βάση υποθέσεων θα ήταν εκτός τόπου και χρόνου. 3. Αυτό που χρειάζεται αντιμετώπιση δεν είναι η ομολογία της ήττας, όσο η ήττα καθαυτή. 4. Επί της ουσίας (δηλαδή σχετικά με την αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων) το ΔΝΤ προτείνει σωστές πολιτικές (δημοσιονομικές και διαρθρωτικές) που όμως θα μπορούσαμε και θα οφείλαμε να είχαμε εφορμόσει μόνοι μας στη βάση της κοινής (οικονομικής) λογικής. 5. Εκεί που έφτασαν τα πράγματα τον Οκτώβρη ίσως ήταν ήδη πολύ αργά για εφαρμογή αυτών των πολιτικών, αυτοδύναμα και χωρίς προσφυγή. Α

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ Περιοδική έκδοση μελών ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ανένταχτων σοσιαλιστών για την Κοινωνική Δημοκρατία www.neosagonistis.gr , neosagonistis07@gmail.com Πρωτομαγιά 2010 «Ποιός λοιπόν είναι πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουν τέτοια. Γι’ αυτό δεν νοιάζεται και ούτε συγκινείται με την ύπαρξη συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας.... Ποιός, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;». Άρης Βελουχιώτης, Λόγος της Λαμίας, 22-10-1944 ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΝΤ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ. ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, ΡΙΖΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ! Η προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και τον λεγόμενο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. σηματοδοτεί μια πρώτη νίκη των κερδοσκόπων. Παρά την επιβολ