Η ανεργία αυξάνεται δραματικά, όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίζει «σε καταστολή» τους δείκτες που ομολογούν ότι η κρίση που έρχεται, αμέσως μόλις ανοίξει η αγορά, θα είναι ενδεχομένως πιο «θανατηφόρα» και από την πανδημία
Του Γιώργου Μακράκη*
Είναι σαφές ότι, μετά την υγεία, το μεγαλύτερο χτύπημα της πανδημίας θα το δεχθεί η εργασία. Τα αλλεπάλληλα lockdown, η αβεβαιότητα, οι αντιφάσεις, η έλλειψη προγραμματισμού στέλνουν την εργασία στα τάρταρα και την ανεργία στα ύψη.
Όμως η ανεργία δεν είναι «γέννα» του Covid. Είναι προϋπάρχουσα πολιτική επιλογή. Παρά τους ευαγγελισμούς της κυβέρνησης, από το φθινόπωρο του 2019, προ Covid, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι παραμένουν σταθερά πάνω από το φράγμα του 1,1 εκατομμύριου, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω των 12 μηνών εγγεγραμμένοι) παραμένουν, επίσης σταθερά, πάνω από 500.000!
Με την παρατεταμένη κρίση της πανδημίας, η ανεργία και, κυρίως, τα γενεσιουργά της αίτια αυξάνονται δραματικά, όσο και αν η κυβέρνηση, με διάφορα τεχνάσματα, επιχειρεί να εμφανίζει «σε καταστολή» τους δείκτες που ομολογούν ότι η κρίση που έρχεται, αμέσως μόλις ανοίξει η αγορά, θα είναι πολύ μεγαλύτερη και, ενδεχομένως, πιο «θανατηφόρα» από την ίδια την πανδημία.
Χωρίς ουσιαστικές δράσεις και μόνο με πολιτικές παυσίπονου δεν αντιμετωπίζεται, όμως, το τέρας που εκκολάπτεται. Αντιθέτως η οικονομική αφαίμαξη του ΟΑΕΔ, του μοναδικού δημόσιου φορέα για τη στήριξη του εργατικού δυναμικού (που σήμερα γίνεται αδύναμο), με τις εν μέσω πανδημίας υποκριτικές περικοπές εισφορών υπέρ του Οργανισμού, θα λειτουργήσει ως άλλη Λερναία Ύδρα.
Αυτό δεν αποτελεί εκτίμηση, αλλά βεβαιότητα, καθώς οι θέσεις εργασίας θα μειωθούν δραματικά (κλειστές επιχειρήσεις, έλλειψη μέτρων δημιουργίας ή διατήρησης νέων θέσεων εργασίας κ.λπ.). Όπως εκτιμά η ΓΣΕΒΕΕ, στη μετά Covid εποχή μία στις τρεις επιχειρήσεις δεν θα καταφέρει να ανοίξει!
Ήδη ζούμε τις συνέπειες της πολιτικής επιλογής της οικονομικής εξουθένωσης του ΟΑΕΔ με την περικοπή των εισφορών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας. Ένα μεγάλο πρόγραμμα που σχεδιάστηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση και αφορούσε 36.000 ανέργους δεν ανανεώνεται και δεν προβλέπεται στον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ η έκδοση νέου.
Οι συνέπειες, από αυτό και μόνο το αποτέλεσμα των αποφάσεων της κυβέρνησης, είναι να προστεθούν στα μητρώα του ΟΑΕΔ 36.000 επιπλέον άνεργοι, οι οποίοι τώρα απασχολούνται σε διάφορους φορείς και οι συμβάσεις τους λήγουν εντός των επόμενων μηνών. Πρόκειται για ένα διπλό χτύπημα στην κοινωνία. Χτύπημα στους 36.000 εργαζόμενους του προγράμματος που θα παραμείνουν άνεργοι, χτύπημα και στους δημόσιους φορείς, που θα στερηθούν πολύτιμες υπηρεσίες, οδηγώντας σε ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών όπως καθαριότητας, πρασίνου κ.ά, με πολλαπλάσιο κόστος και πολύ λιγότερο όφελος.
Ενώ, λοιπόν, ο ΟΑΕΔ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα στην έκρηξη της ανεργίας με την εκπόνηση διαφόρων προγραμμάτων και χρηματοδοτήσεις νεοφυών επιχειρήσεων, η πολιτική βούληση στέρησε από τον Δεκέμβριο και εξής 2 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό του Οργανισμού. Εισφορές που μαζεύονται όταν οι αγελάδες είναι παχιές, για να βοηθήσουν την εποχή των ισχνών, όπως αυτή που προμηνύεται.
Όλα, όμως, έχουν να κάνουν με τις πολιτικές προτεραιότητες. Προφανώς για την κυβέρνηση η χρηματοδότηση των ΜμΕ και όχι η στήριξη των ανέργων είναι προτεραιότητα. Τα πάντα είναι πολιτικά!
* Ο Γιώργος Μακράκης είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ
ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/3/2021
Σχόλια