Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ: ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΑΠΟΣΕΛΕΜΗ

Λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, μόνο που τη δεύτερη φορά είναι κωμωδία. Όταν η Κρήτη ήταν κάτω από το ζυγό των Βενετών, το Οροπέδιο Λασιθίου πρωτοστατούσε στον αγώνα εναντίον τους , γι αυτό και -ως γνωστόν- ερημώθηκε για πολλά χρόνια. Οι ανάγκες όμως σε σιτηρά ανάγκασαν τους Βενετούς να δώσουν πάλι ζωή στο Λασίθι, προσπαθώντας μάλιστα μέσα από εμπεριστατωμένες μελέτες να δώσουν λύση σε προβλήματα φυσικά, όπως αυτό των πλημμύρων. Μια τέτοια μελέτη του μηχανικού R.Monani κατά το 1631, αφορούσε στα αντιπλημμυρικά έργα. Μεταξύ άλλων, ενδιαφέρον παρουσιάζει το παρακάτω απόσπασμα που σας το εκθέτω αυτούσιο: « Η πεδιάδα του Λασιθίου, μακριά από το Χάντακα 25-30 μίλια, βρίσκεται πάνω σε ψηλά βουνά γι αυτό απολαμβάνει μια αδιάκοπη άνοιξη........Μετά το θερισμό τα νερά σκεπάζουν κάθε χρόνο ολόκληρη σχεδόν την πεδιάδα εκείνη, γιατί δεν έχουν καμιά έξοδο. Ύστερα όμως από μερικές μέρες ανοίγουν μοναχές τους κάτι καταβόθρες που είχαν κλείσει από ξύλα και θάμνους και τα νερά βγαίνουν σε άλλο μέρος μερικά μίλια μακριά.. Η πλημμύρα αυτή φέρνει συνήθως σημαντικές καταστροφές στη συγκομιδή. Γι αυτό θεωρήθηκε πάντα καταστροφική η πλημμύρα αυτή και έχουν γίνει χιλιάδες συζητήσεις, έχουν δοθεί χιλιάδες υπομνήματα για να αποτρέψουν το κακό αυτό. Αφού όμως έκαμα προσεκτικές παρατηρήσεις πάνω στην ποιότητα των εδαφών βρήκα ότι τα χωράφια που δεν σκεπάστηκαν ποτέ από τα νερά της πλημμύρας ήταν τα πιο πολλά άγονα, αντίθετα από εκείνα που πλημμυρίζουν κάθε χρόνο και είναι εξαιρετικά.. Έβγαλα λοιπόν το συμπέρασμα πως οι πλημμύρες συντηρούν το Λασίθι, αφού το νερό αφήνει πίσω όλες τις λιπαρές ουσίες. Ύστερα από τις παραπάνω παρατηρήσεις» αναφέρει ο R. Monani «άλλαξα ολότελα γνώμη και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι θα είναι σφάλμα να επιδιώξουμε να δοθεί διέξοδος στα νερά, άλλη από εκείνη που μοναχά τους βρίσκουν. Είναι λιγότερο το κακό να υποφέρει μερικές ζημιές η πεδιάδα, παρά να πάθει ολοκληρωτική καταστροφή μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα».
Αυτά έγραφαν οι ειδικοί της εποχής και τα συμπεράσματα δικά σας...!!!...


ΜΑΚΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
g.makrakis@ergasiakos.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άστεγη κοινωνική πολιτική

Γιώργος Μακράκης*   Το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα από την κατάθεση στη δημόσια διαβούλευση του σ/ν του Υπουργείου Εργασίας   «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων» , πολλά ΜΜΕ δημοσιεύουν και επαναδημοσιεύουν με πηχυαίους τίτλους   «ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΟΑΕΔ » . Εντυπωσιακή παροχή! Ποια είναι, όμως, η αλήθεια;   Η αλήθεια είναι ότι κάποιες ελάχιστες στον αριθμό κατοικίες, θα δοθούν με περίπου άγνωστα κριτήρια, σε μη δικαιούχους. Οι κατοικίες αυτές αποτελούν στην ουσία ιδιοκτησία των δικαιούχων του τ. ΟΕΚ και τώρα γίνονται επικοινωνιακό τρόπαιο και εν δυνάμει ρουσφετολογική παροχή.

Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και το αποτύπωμα του ΟΑΕΔ

  6136 θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν το Α΄ τρίμηνο του 2021 από τον ΟΑΕΔ μέσω των προγραμμάτων απασχόλησης. Τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ επιχορηγούν μέχρι και το 100% του μισθού και των εισφορών, πράγμα που σημαίνει πως ο ΟΑΕΔ δίνει σχεδόν τσάμπα το εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στα προγράμματα. Είναι ικανοποιητικός ο αριθμός των 6137 θέσεων εργασίας για το Α τρίμηνο μέσα σε αυτό το κλίμα της πανδημίας και της εν δυνάμει μαζικής ανεργίας? Τα ποσοστά λένε καλύτερα την αλήθεια. Οι 6136 θέσεις εργασίας αποτελούν το 0,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων ανέργων. Τον Μάρτιο του 2021 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανήλθαν στο 1εκ 144 χιλιάδες 791!!!

Η πανδημία του κορονοϊού και η μισθωτή εργασία

Του Γιώργου Μακράκη, Προέδρου Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ https://www.alfavita.gr/koinonia/316068_i-pandimia-toy-koronoioy-kai-i-misthoti-ergasia Εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού εισήλθαν στη ζωή των εργαζομένων νέες μορφές εργασίας. Εξ αποστάσεως εργασία, τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία. Η «βίαιη» και αναγκαία προσαρμογή των εργαζομένων και των επιχειρήσεων στις νέες συνθήκες μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Η εισαγωγή των νέων μορφών εργασίας στη ζωή των εργαζομένων είναι ίσως πρωτόγνωρη, ίσως αναγκαία και ίσως διαμορφώνει το μέλλον της εργασίας!