Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Φάγανε , φάγανε...φάγανε..»

Το κυβερνητικό παρελθόν εξακολουθεί να ταλαιπωρεί την αξιωματική αντιπολίτευση. Η υπόθεση Τσουκάτου- Μαντέλλη επαναφέρει στους πολίτες οσμή σκανδάλων, που συνδέονται με την πολιτική γενικότερα και μνήμες από την γνωστή ταινία με το Μαυρογιαλούρο, «φάγανε , φάγανε , φάγανε»
Ο Παπανδρέου προχώρησε άμεσα στη διαγραφή τους και καλώς έπραξε. Δεν ξέρω όμως αν κατάφερε να πείσει για την κάθαρση στο ΠΑΣΟΚ , δεν ξέρω και αν και σε ποιο βαθμό έχει γίνει, παρά τις προθέσεις του.
Εκείνο πάντως που με ανησυχεί είναι αυτή η επαλήθευση της αίσθησης που έχει ο πολύς κόσμος «η πολιτική είναι βρόμικη , οι πολιτικοί τα πιάνουν» κλπ. Είναι αυτό το αίσθημα που δημιουργεί την απαξίωση της πολιτικής και είναι αυτό που θεωρώ ιδιαιτέρως επικίνδυνο για την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας. Η απομάκρυνση των ικανών από τη πολιτική σκηνή, η εκμετάλλευση της απουσίας τους από το κατεστημένο, η αδυναμία διαχείρισης της εξουσίας και επίλυσης των μεγάλων προβλημάτων , η συνεχιζόμενη εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων , η παγίωση της πελατειακής σχέσης εν έτη 2008, μου δημιουργεί την αίσθηση δημιουργίας μαζών, που περιμένουν τη σταγόνα να ξεχειλίσει το ποτήρι, και τότε δεν ξέρω ποιος επιτήδειος, και προς ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει αυτή την οργή και την αγανάκτηση.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άστεγη κοινωνική πολιτική

Γιώργος Μακράκης*   Το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα από την κατάθεση στη δημόσια διαβούλευση του σ/ν του Υπουργείου Εργασίας   «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων» , πολλά ΜΜΕ δημοσιεύουν και επαναδημοσιεύουν με πηχυαίους τίτλους   «ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΟΑΕΔ » . Εντυπωσιακή παροχή! Ποια είναι, όμως, η αλήθεια;   Η αλήθεια είναι ότι κάποιες ελάχιστες στον αριθμό κατοικίες, θα δοθούν με περίπου άγνωστα κριτήρια, σε μη δικαιούχους. Οι κατοικίες αυτές αποτελούν στην ουσία ιδιοκτησία των δικαιούχων του τ. ΟΕΚ και τώρα γίνονται επικοινωνιακό τρόπαιο και εν δυνάμει ρουσφετολογική παροχή.

Η μετά Covid ανεργία

Η ανεργία αυξάνεται δραματικά, όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίζει «σε καταστολή» τους δείκτες που ομολογούν ότι η κρίση που έρχεται, αμέσως μόλις ανοίξει η αγορά, θα είναι ενδεχομένως πιο «θανατηφόρα» και από την πανδημία Του Γιώργου Μακράκη* Είναι σαφές ότι, μετά την υγεία, το μεγαλύτερο χτύπημα της πανδημίας θα το δεχθεί η εργασία. Τα αλλεπάλληλα lockdown, η αβεβαιότητα, οι αντιφάσεις, η έλλειψη προγραμματισμού στέλνουν την εργασία στα τάρταρα και την ανεργία στα ύψη. Όμως η ανεργία δεν είναι «γέννα» του Covid. Είναι προϋπάρχουσα πολιτική επιλογή. Παρά τους ευαγγελισμούς της κυβέρνησης, από το φθινόπωρο του 2019, προ Covid, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι παραμένουν σταθερά πάνω από το φράγμα του 1,1 εκατομμύριου, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (άνω των 12 μηνών εγγεγραμμένοι) παραμένουν, επίσης σταθερά, πάνω από 500.000!

Το ζήτημα της απλής και άδολης( ; ) αναλογικής..

​ Τ ης Απλής και άδολης (;) ανα- λογικής ... Η κουβέντα για το  εκλογ ικό σύστημα είναι διαρκής. Και καλώς  είναι διαρκής , καθώς  το εκλογικό σύστημα ανήκ ει στον πυρήνα της πολιτικής.  " Τίποτα  δεν είναι πιο πολιτικό από το εκλογικό σύστημα"   είχε πει ο Γάλλος πολιτικός  επ ιστήμο ν ας   Μάριος  Duverger   και είναι αλήθεια. Είναι αλήθεια ότι  το εκλογικό σύστημα επηρεάζει τον πυρήνα της πολιτικής, κυρίως της εφαρμοσμένης πολιτικής. Κι αν η πολιτική ορίζεται ως η τέχνη του εφικτού, τότε  το εκλογικό σύστημα  την  επηρεάζει άμεσ α γιατί είναι τέχνη εφικτή. Ιδίως όταν , όπως στην Ελλάδα ,  το εκλογικό σύστημα αφήνετ αι  (έστω και σε δεύτερη φάση)  στην ευχέρεια του  απλού Νομοθέτη .  Όταν, δηλαδή, δ εν ανήκει  στις συνταγματικές διατάξεις, οπότε  η αλλαγή του θα προϋπέθετε και χρόνο και συναινέσεις.