Μία Δεκεμβρίου 1893. Ο Χαρίλαος Τρικούπης εκστομίζει στη Βουλή την ιστορική φράση "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Στα 115 χρόνια που ακολούθησαν, η φράση αυτή εξακολουθεί να είναι επίκαιρη. Ο μέσος Έλληνας εξακολουθεί να εργάζεται σε δύο –τρεις δουλειές , εξακολουθεί να πληρώνει τις δώσεις του , εξακολουθεί να χρωστάει και να χρεώνεται , εξακολουθεί να πιστεύει(αισιόδοξοι οι Έλληνες) πως θα έρθουν καλύτερες μέρες. Καλύτερες μέρες σημαίνουν για το μέσο Έλληνα πως θα αυξηθούν οι μισθοί , θα βρει καλύτερη δουλειά κλπ, κλπ. Υπάρχει βέβαια και ένα μεγάλο ποσοστό που πιστεύει πως καλύτερες μέρες θα έρθουν όταν καταφέρει να «εμπλακεί» στα γρανάζια της εξουσίας, στα διαπλεκόμενα, στα « κονέ» κατά την έκφραση του συρμού. Έτσι δίδαξαν τον λαό οι αετονύχηδες του δημόσιου χρήματος!
Για να έλθουμε όμως στο σήμερα , η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση , με την παρέμβαση των ισχυρών παρουσίασε για σήμερα σημάδια υποχώρησης. Δεν ξέρω αν τελικά αποφευχθεί ή αν συνέπειές της θα είναι ηπιότερες, εκείνο που ξέρω είναι πως στην Ελλάδα τα πράγματα θα εξακολουθήσουν να είναι δύσκολα. Η εσωτερική κρίση , αυτή που πλήττει ούτως ή άλλος το μέσο Έλληνα , το μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον εργάτη , τον υπάλληλο , τον αγρότη κλπ , θα εξακολουθήσει να υπάρχει, αν κάτι σημαντικό δεν συμβεί , αν ο κόσμος που βιώνει καθημερινά , εδώ και χρόνια την αναξιοκρατία , την εκδούλευση , τον εμπαιγμό και την απάτη των εκάστοτε κυβερνώντων , δεν πάρει στα σοβαρά αυτήν τη κατάσταση , αν δεν καταλάβει πως τα μικρορουσφέτια που του χρεώνουν με εξάρτηση μιας ζωής , δε λύνουν ούτε το πρόβλημά του, ούτε τα προβλήματα της κοινωνίας μας.
Για να έλθουμε όμως στο σήμερα , η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση , με την παρέμβαση των ισχυρών παρουσίασε για σήμερα σημάδια υποχώρησης. Δεν ξέρω αν τελικά αποφευχθεί ή αν συνέπειές της θα είναι ηπιότερες, εκείνο που ξέρω είναι πως στην Ελλάδα τα πράγματα θα εξακολουθήσουν να είναι δύσκολα. Η εσωτερική κρίση , αυτή που πλήττει ούτως ή άλλος το μέσο Έλληνα , το μικρομεσαίο επιχειρηματία, τον εργάτη , τον υπάλληλο , τον αγρότη κλπ , θα εξακολουθήσει να υπάρχει, αν κάτι σημαντικό δεν συμβεί , αν ο κόσμος που βιώνει καθημερινά , εδώ και χρόνια την αναξιοκρατία , την εκδούλευση , τον εμπαιγμό και την απάτη των εκάστοτε κυβερνώντων , δεν πάρει στα σοβαρά αυτήν τη κατάσταση , αν δεν καταλάβει πως τα μικρορουσφέτια που του χρεώνουν με εξάρτηση μιας ζωής , δε λύνουν ούτε το πρόβλημά του, ούτε τα προβλήματα της κοινωνίας μας.
Σχόλια