Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΖΩΗ


«…Έχει ο λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στnν φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους…»

Διακήρυξη του Νέου Αγωνιστή για την 3η του Σεπτέμβρη



Η 35η επέτειος της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη βρίσκει το λαό, τη χώρα και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπροστά σε κρίσιμες επιλογές. Η απόφαση του λαού στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου να καταψηφίσει τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ε.Ε. και τη νεοδεξιά διακυβέρνηση της Ν.Δ. έχει ήδη επιβεβαιωθεί και δικαιωθεί. Η νίκη στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου φαίνεται βέβαιη. Ο λαός έχει μπροστά του μια ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα με αλλαγές που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή των απλών ανθρώπων.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο το σύμφωνο σταθερότητας των κερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου αποδεικνύεται ζουρλομανδύας για την ευρωπαϊκή οικονομία και ανεφάρμοστο στην πράξη καθώς οι μισές χώρες- μέλη είναι εκτός των (αυθαίρετων και παράλογων) ορίων του. Η θέση του Νέου Αγωνιστή για κατάργησή του έχει δικαιωθεί, η επίσημη πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για αναθεώρησή του γίνεται πια σχεδόν αυτονόητη. Σε ολόκληρη την Ευρώπη μόνο τα σοσιαλιστικά - σοσιαλδημοκρατικά κόμματα που είχαν ριζοσπαστικές θέσεις για μια νέα αντινεοφιλελεύθερη και δημοκρατική κατεύθυνση της Ευρώπης σημείωσαν εκλογική άνοδο.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. κατέρρευσε κάτω από το βάρος της αναποτελεσματικής, αδιέξοδης και αντιλαϊκής πολιτικής της. Η ηγεσία της πλανάται και παραπλανά πως τάχα μπορεί να προσφέρει ο,τιδήποτε στον τόπο. Tα κεντρικά της στελέχη αγωνιούν και κινούνται με γνώμονα αποκλειστικά το δικό τους προσωπικό και κομματικό συμφέρον, αναλωνόμενα σε τακτικισμούς και σχεδιασμούς (επί χάρτου) «αιφνιδιασμών» που τελικά δεν αιφνιδιάζουν κανένα. Η βάση της αποσυντίθεται μέσα σε ένα κλίμα απογοήτευσης, παραίτησης και κυνισμού, που όμως διαχέεται ήδη σε όλη την κοινωνία.

Πανικόβλητοι απέναντι στη λαϊκή οργή και αποδοκιμασία, γυμνοί από επιχειρήματα, βέβαιοι για την επερχόμενη ήττα, ξόρκιζαν μέχρι χθες τις εκλογές, θυμίζοντας το παλιό «βάστα Ρόμμελ » των μαυραγοριτών της κατοχής. Ο κ. Καραμανλής εξήγγειλε τελικά εκλογές προσποιούμενος ότι το κάνει από υπευθυνότητα …«για τη φουκαριάρα τη χώρα». Δεν είναι ο μόνος λιποτάκτης στην ιστορία, είναι όμως ο πρώτος που διεκδικεί παράσημο για τη λιποταξία. Ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματά του κι αυτό θα φανεί στις κάλπες της 4ης Οκτωβρίου.

Το ζήτημα τώρα είναι τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ, πώς θα πολιτευτεί η δημοκρατική παράταξη. Πρώτα, έχουμε μπροστά μας την μάχη με πίστη και αποφασιστικότητα για τη νίκη. Νίκη με αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα, προεκλογικά, με τον προγραμματικό του λόγο, αλλά ιδίως με τις προγραμματικές δηλώσεις του Γιώργου Α. Παπανδρέου ως Πρωθυπουργού της χώρας και την κυβερνητική του πρακτική στη συνέχεια και πρέπει και μπορεί να απευθυνθεί στις κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας και της μόρφωσης, της παραγωγής και του πολιτισμού συγκροτώντας την ενότητα του λαού και του έθνους που θα εγγυηθεί το μέλλον μας στον 21ο αιώνα. Η νέα πολιτική γραμμή του Κινήματος που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει το λαό στην πάλη του ενάντια στην κοινωνική και πολιτική δεξιά, προϋποθέτει ρήξεις ακόμα και με κυβερνητικές πτυχές του «δικού μας» παρελθόντος.

Το στοίχημα είναι δύσκολο. Τα προβλήματα της χώρας είναι πολλά και σύνθετα, η δεξιά διακυβέρνηση τα επιδείνωσε και το περιβάλλον της διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν είναι ευνοϊκό. Όμως η παλιά ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι «δεν έχουμε το δικαίωμα να αποτύχουμε» ισχύει δραματικά σήμερα. Ωστόσο τα παραπάνω δεν έχουν καμία σχέση με τις απειλές του απερχόμενου κ. Καραμανλή περί «δύσκολου δρόμου» που προτείνει μόνο στο λαό, ενώ γνωρίζουμε ήδη από τα 6 χρόνια της διακυβέρνησής του ότι έστρωσε εύκολο δρόμο στην οικονομική ολιγαρχία.

100 χρόνια μετά την επανάσταση στο Γουδί και 35 χρόνια μετά την 3η του Σεπτέμβρη, η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο κίνημα ηθικοποίησης της δημόσιας ζωής, ένα ρεύμα γενικής εθνικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, μια μεγάλη λαϊκή αφύπνιση. Αυτά οφείλουν να βρουν την οργανωτική τους έκφραση σε ένα ανανεωμένο, σύγχρονο και σοσιαλιστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξοπλισμένο με ένα νέο ριζοσπαστικό πρόγραμμα, ουσιαστική και δημοκρατική λειτουργία και «ματωμένο» ίσως, αλλά ηθικά καθαρμένο και ξεκάθαρο.

Στην κρίσιμη αυτή συγκυρία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλείται να δείξει υπευθυνότητα. Υπευθυνότητα απέναντι στην κοινωνική - ταξική του συμμαχία, απέναντι στις λαϊκές μάζες, απέναντι στα δημιουργικά στρώματα, απέναντι σε όσους θέλουμε να χτίσουμε ξανά αυτή την κοινωνία ώστε να πορευθεί με αυτοπεποίθηση, αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, στον νέο, γεμάτο προκλήσεις κόσμο που ανατέλλει. Σταθερά αντιμέτωπη με την ντόπια, μεταπρατική και παρασιτική ελίτ, που ενώ ευθύνεται για την κρίση, εντούτοις φιλοδοξεί να ελέγχει την πολιτική και κοινωνική ζωή, απομυζώντας την εργασία του λαού μας, ιδιοποιούμενη τον δημόσιο πλούτο και καταστρέφοντας το περιβάλλον.

Καθήκοντα της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι να μη φορτωθούν τα βάρη της κρίσης οι εργαζόμενοι και οι νέοι, να πάψει να επιβραβεύεται η τραπεζική κερδοσκοπία και η εργοδοτική ασυδοσία, να υπάρξει άμεσα σημαντική ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών και των συνταξιούχων και να μειωθεί η κοινωνική ανισότητα. Να προστατευθούν τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών, να καταργηθούν όλες οι επισφαλείς μορφές εργασίας και να αρθεί το ασφαλιστικό απαρτχάιντ μεταξύ των γενεών. Να αυξηθούν οι φορολογικές υποχρεώσεις των ανώτερων εισοδηματικά τάξεων, προς όφελος των κοινωνικών δαπανών και της μείωσης του δημόσιου χρέους. Να εξασφαλίσουμε δημόσια παιδεία και υγεία υψηλής ποιότητας για όλους, χωρίς διακρίσεις, ώστε βαθμιαία να εξαλειφθεί η εμπορευματοποίηση αυτών των αγαθών.

Η νέα περίοδος πρέπει να αξιοποιηθεί και ως ευκαιρία για την ανασυγκρότηση του κόμματος. Τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Η βάση του Κινήματος πρέπει να συγκροτηθεί σε οργανώσεις που θα μπορούν να συζητούν και να αποφασίζουν, που θα ελέγχουν το κυβερνητικό έργο από τη σκοπιά των αξιών και των προγραμματικών στόχων της Αλλαγής και θα εξασφαλίζουν την αποτελεσματική υπεράσπιση των κοινωνικών συμφερόντων των λαϊκών τάξεων.

Γι’ αυτήν την κυβέρνηση και γι’ αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αγωνιζόμαστε με στόχο τον σοσιαλισμό του 21ο αιώνα, την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. Γι’ αυτά καλούμε όλες και όλους να αγωνιστούμε μαζί.

Καλό μας αγώνα και με τη νίκη!

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Περιοδική έκδοση μελών ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ανένταχτων σοσιαλιστών

για την Κοινωνική Δημοκρατία

www.neosagonistis.gr

neosagonistis07@gmail.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άστεγη κοινωνική πολιτική

Γιώργος Μακράκης*   Το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα από την κατάθεση στη δημόσια διαβούλευση του σ/ν του Υπουργείου Εργασίας   «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων» , πολλά ΜΜΕ δημοσιεύουν και επαναδημοσιεύουν με πηχυαίους τίτλους   «ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΟΑΕΔ » . Εντυπωσιακή παροχή! Ποια είναι, όμως, η αλήθεια;   Η αλήθεια είναι ότι κάποιες ελάχιστες στον αριθμό κατοικίες, θα δοθούν με περίπου άγνωστα κριτήρια, σε μη δικαιούχους. Οι κατοικίες αυτές αποτελούν στην ουσία ιδιοκτησία των δικαιούχων του τ. ΟΕΚ και τώρα γίνονται επικοινωνιακό τρόπαιο και εν δυνάμει ρουσφετολογική παροχή.

Η πανδημία του κορονοϊού και η μισθωτή εργασία

Του Γιώργου Μακράκη, Προέδρου Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ https://www.alfavita.gr/koinonia/316068_i-pandimia-toy-koronoioy-kai-i-misthoti-ergasia Εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού εισήλθαν στη ζωή των εργαζομένων νέες μορφές εργασίας. Εξ αποστάσεως εργασία, τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία. Η «βίαιη» και αναγκαία προσαρμογή των εργαζομένων και των επιχειρήσεων στις νέες συνθήκες μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Η εισαγωγή των νέων μορφών εργασίας στη ζωή των εργαζομένων είναι ίσως πρωτόγνωρη, ίσως αναγκαία και ίσως διαμορφώνει το μέλλον της εργασίας!

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Στο 9,6% το ποσοστό της ανεργίας τον Ιούλιο Το ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο του 2009 ανήλθε σε 9,6%! Ένα μήνα πριν, δηλ. τον Ιούνιο του 2009 το ποσοστό αυτό βρισκόταν στο 8,6%, ενώ ένα χρόνο πίσω, τον Ιούλιο του 2008 ήταν στο 7,0%!!! Σε μια πιο αναλυτική ανάγνωση, παρατηρούμε ότι το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Ιούλιο του 2009 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.492.162 άτομα. Αντιστοίχως, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 476.707, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.300.080 άτομα. Σημειώνεται ως εκ τούτου ότι σε σχέση με τον Ιούλιο του 2008 οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 102.841 άτομα (μείωση 2,3%) και κατά 80.154 άτομα σε σχέση με το Ιούνιο του 2009 (μείωση 1,8%), ενώ οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 128.772 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2008 (αύξηση 37,0%) και κατά 49.000 άτομα σε σχέση με το Ιούνιο του 2009 (αύξηση 11,5%). Συμπέρασμα; Αύξηση της ανεργίας και με τη βούλα! Αυτή είναι η διαπίστωση που προκύπτει από την έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας για το μ...