Το ζήτημα του κουρέματος του "χρέους"

Το κούρεμα του «χρέους»

Δεν θα μιλήσω εδώ για τα αυτονόητα και τα χιλιοειπωμένα, θα μιλήσω για τα ευκόλως εννοούμενα, αυτά που παραλείπονται. Το πολιτικό σύστημα και η αναξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού, η παραποίηση της αλήθειας, ο λαϊκισμός, η προβοκάτσια της κοινής λογικής αποτελούν τα αυτονόητα και χιλιοειπωμένα. Τα ευκόλως εννοούμενα, αυτά που παραλείπονται, είναι πάλι τα αυτονόητα και τα χιλιοειπωμένα. Είναι αυτά που τα ακούμε, τα ξανακούμε, τα κατανοούμε, και τελικά επαληθευόμαστε. Επαληθευόμαστε για όλα αυτά που υποψιαζόμαστε όταν ακούμε τα διαγγέλματα, αλλά λέμε, μπα, πρωθυπουργός είναι, έχει μια σοβαρότητα, ξέρει κάτι παραπάνω, δεν μπορεί να μας λέει πάλι ψέματα, δεν μπορεί για άλλη μια φορά να διαψεύσει τον εαυτό του.  Το κλίμα είναι σχεδόν πανηγυρικό για την Κυβέρνηση. Προσπαθούν, τουλάχιστον, να το παρουσιάσουν έτσι. Η κοινή λογική, η επιφανειακή λογική, είναι έτοιμη να συμφωνήσει, μας χάρισαν το χρέος, συναινετικά! Διήμερη εθνική γιορτή, ο Ράιχενμπαχ αγαπάει την Ελλάδα, οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Ιστορικός συμβιβασμός. Αποφάσισαν να μας «κουρέψουν» το χρέος. Οι καταθέσεις (ποιες;) και τα ταμεία δεν κινδυνεύουν, δια στόματος του πρωθυπουργού. Όλα καλά; Όχι. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Τα νέα σκληρά μέτρα. Για τα μέτρα που θα ακολουθήσουν και δεν μας είπε κανείς, για τα μέτρα που θα ακολουθήσουν και δεν ρώτησε και κανείς. Λίγες εβδομάδες αργότερα, αφού έχουμε χορτάσει από το τσάμπα κούρεμα, θα έρθουν τα νέα σκληρά μέτρα, αυτά που θα οδηγήσουν χαμηλά, πολύ χαμηλά τον Έλληνα πολίτη και την κοινή λογική. Τα διλήμματα είναι γνωστά και ευκόλως εννοούμενα. Κι όμως, μέσα σ αυτά τα αυτονόητα, τα χιλιοειπωμένα και τα ευκόλως εννοούμενα, κατάφεραν πάλι να μας κουρέψουν το «χρέος». Το χρέος μας να σκεφτόμαστε ελεύθερα, να ονειρευόμαστε ελεύθερα, να ζούμε ελεύθερα.