Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαζί τα φάγαTε



Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος το πολιτικό δοκίμιο 
Μαζί τα φάγαΤε


Η «ελεγχόμενη» χρεοκοπία του «ελεγχόμενου»  πολιτικού προσωπικού της χώρας μας







Συγγραφέας:
Εκδόσεις:
Έτος:
2012
ISBN:
978-960-9607-40-7
Κατηγορία:
Πολιτική



Περιγραφή
 Μαζί τα φάγαμε: μια φράση εξόχως πολιτική, μια έννοια δηλωτική της αντίληψης των πολιτικών προσώπων που κυριάρχησαν ανενόχλητα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας τα τελευταία 30 χρόνια. Σας διορίσαμε, συνεχίζει ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, για να επιβεβαιώσει και να επαληθεύσει την πεποίθησή του, πως τα φάγαμε όλοι μαζί! Κι όμως δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Τα φάγατε μόνοι σας! Μαζί τα φάγαΤε.

"Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη, επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί." Θ. Πάγκαλος εφημερίδα "Το Βήμα" 31.12.2010
 "Όταν στο κοινοβούλιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε έχει διορίσει ή ελπίζεις ότι θα σε διορίσει ή επί κάθε ρουσφετολογικής αιτίας βάση, ε, τότε, κοπρίτης θα μείνει σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί". Γ. Μακράκης 

Σχόλια

Ο χρήστης Anideos είπε…
Χειμαρώδες, γνήσιο, πονεμένο, αυθεντική φωνή ενός αυθεντικού σκεπτόμενου αγανακτισμένου, που δε μένει στη διαμαρτυρία, αλλά που εννοεί να εκτίθεται και να συμμετέχει στα κοινά, γιατί επιμένει να παίρνει την πολιτική προσωπικά, δείχνοντας το δρόμο και σε μας τους υπόλοιπους, που ακόμη και όταν δε συμφωνούμε με κάποια επί μέρους, δεν μπορούμε να μη θαυμάζουμε τη συνολική παρουσία. Η απόλυτη πίστη στην Καζαντζάκια ατομική ευθύνη, επιβάλει στο συγγραφέα το συμπέρασμα της υπέρτατης, απόλυτης ευθύνης του ηγέτη, ο οποίος άρα, δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από συλλογικότητες του τύπου "μαζί τα φάγαμε", διότι ο πληθυντικός, που ίσως υποκρύπτει μια δόση κοινωνιολογικής αλήθειας (οι λαοί άλλωστε αναδεικνύουν τους ηγέτες τους) δεν συγχωρείται από τη σκοπιά της αυστηρής πολιτικής ηθικής που πρέπει να ασπάζονται οι ηγέτες μας. Άρα το θέμα δεν είναι αν ο αντιπρόεδρος είχε δίκιο ή όχι, το θέμα είναι ότι ο αντιπρόεδρος ομιλεί ως πολιτικός, και όχι ως ιστορικός ή ως κοινωνιολόγος, και ως πολιτικός οφείλει άρα να μιλά για τις δικές του προσωπικές, ή παραταξιακές ευθύνες, πολύ περισσότερο που υπήρξε πρωταγωνιστής επί τόσες δεκαετίες. Άρα η απάντηση "Μαζί τα ΦάγαΤε" δεν είναι απλώς μια εύλογη άμυνα υπέρ της αξιοπρέπειας του λαού, αλλά μια πρώτιστα πολιτική απάντηση σε επίπεδο πολιτικής ηθικής, δηλαδή στο επίπεδο στο οποίο σήμερα διαπιστώνουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα. Εγώ βέβαια μπορεί να συμφωνήσω με τον αντιπρόεδρο, με την έννοια ότι πιστεύω όχι μόνο στην ευθύνη του ηγέτη, αλλά σε μια δημοκρατία που δεν συγχωρεί την πατρονία και το μεσσιανισμό, πιστεύω πάνω από όλα στην ευθύνη του πολίτη, και λέω πως για τον πολιτικό ευθύνεται ο πολίτης, κι όχι το αντίθετο. Σε τούτο, το καθαρά φιλοσοφικό σημείο άρα διαφωνώ με το συγγραφέα. Όμως αυτό δεν είναι σύγγραμμα πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά κραυγή πολιτικής ηθικής, και ως τέτοια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά και καλύπτει ένα κενό, έτσι όπως όφειλε να το καλύψει. Συγχαρτήρια λοιπόν, και θερμές ευχαριστίες!
Ο χρήστης Anideos είπε…
Χειμαρώδες, γνήσιο, πονεμένο, αυθεντική φωνή ενός αυθεντικού σκεπτόμενου αγανακτισμένου, που δε μένει στη διαμαρτυρία, αλλά που εννοεί να εκτίθεται και να συμμετέχει στα κοινά, γιατί επιμένει να παίρνει την πολιτική προσωπικά, δείχνοντας το δρόμο και σε μας τους υπόλοιπους, που ακόμη και όταν δε συμφωνούμε με κάποια επί μέρους, δεν μπορούμε να μη θαυμάζουμε τη συνολική παρουσία. Η απόλυτη πίστη στην Καζαντζάκια ατομική ευθύνη, επιβάλει στο συγγραφέα το συμπέρασμα της υπέρτατης, απόλυτης ευθύνης του ηγέτη, ο οποίος άρα, δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από συλλογικότητες του τύπου "μαζί τα φάγαμε", διότι ο πληθυντικός, που ίσως υποκρύπτει μια δόση κοινωνιολογικής αλήθειας (οι λαοί άλλωστε αναδεικνύουν τους ηγέτες τους) δεν συγχωρείται από τη σκοπιά της αυστηρής πολιτικής ηθικής που πρέπει να ασπάζονται οι ηγέτες μας. Άρα το θέμα δεν είναι αν ο αντιπρόεδρος είχε δίκιο ή όχι, το θέμα είναι ότι ο αντιπρόεδρος ομιλεί ως πολιτικός, και όχι ως ιστορικός ή ως κοινωνιολόγος, και ως πολιτικός οφείλει άρα να μιλά για τις δικές του προσωπικές, ή παραταξιακές ευθύνες, πολύ περισσότερο που υπήρξε πρωταγωνιστής επί τόσες δεκαετίες. Άρα η απάντηση "Μαζί τα ΦάγαΤε" δεν είναι απλώς μια εύλογη άμυνα υπέρ της αξιοπρέπειας του λαού, αλλά μια πρώτιστα πολιτική απάντηση σε επίπεδο πολιτικής ηθικής, δηλαδή στο επίπεδο στο οποίο σήμερα διαπιστώνουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα. Εγώ βέβαια μπορεί να συμφωνήσω με τον αντιπρόεδρο, με την έννοια ότι πιστεύω όχι μόνο στην ευθύνη του ηγέτη, αλλά σε μια δημοκρατία που δεν συγχωρεί την πατρονία και το μεσσιανισμό, πιστεύω πάνω από όλα στην ευθύνη του πολίτη, και λέω πως για τον πολιτικό ευθύνεται ο πολίτης, κι όχι το αντίθετο. Σε τούτο, το καθαρά φιλοσοφικό σημείο άρα διαφωνώ με το συγγραφέα. Όμως αυτό δεν είναι σύγγραμμα πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά κραυγή πολιτικής ηθικής, και ως τέτοια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά και καλύπτει ένα κενό, έτσι όπως όφειλε να το καλύψει. Συγχαρτήρια λοιπόν, και θερμές ευχαριστίες!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και το αποτύπωμα του ΟΑΕΔ

  6136 θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν το Α΄ τρίμηνο του 2021 από τον ΟΑΕΔ μέσω των προγραμμάτων απασχόλησης. Τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ επιχορηγούν μέχρι και το 100% του μισθού και των εισφορών, πράγμα που σημαίνει πως ο ΟΑΕΔ δίνει σχεδόν τσάμπα το εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στα προγράμματα. Είναι ικανοποιητικός ο αριθμός των 6137 θέσεων εργασίας για το Α τρίμηνο μέσα σε αυτό το κλίμα της πανδημίας και της εν δυνάμει μαζικής ανεργίας? Τα ποσοστά λένε καλύτερα την αλήθεια. Οι 6136 θέσεις εργασίας αποτελούν το 0,5% του συνόλου των εγγεγραμμένων ανέργων. Τον Μάρτιο του 2021 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανήλθαν στο 1εκ 144 χιλιάδες 791!!!

Το Κρητικό Ζήτημα

1η Δεκεμβρίου 1913... Η ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα... Aπό το http://sofoscrete.blogspot.com/ Κατά την επανάσταση του 1821-1830 οι Κρήτες αγωνίστηκαν σκληρά, όπως και οι λοιποί Έλληνες, εν τούτοις είδαν με πόνο απερίγραπτο να μην συμπεριλαμβάνονται στα όρια του ελεύθερου κράτους, όπως αυτά καθορίστηκαν από το πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830. Και αυτό γιατί έτσι θέλησε η ευρωπαϊκή διπλωματία και κυρίως η Αγγλία. Η αγγλική εξωτερική πολιτική δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι κάποια στιγμή δεν ήταν εύκολο γι’ αυτήν, ή ακόμη χειρότερο, αδύνατο, να χρησιμοποιεί ο στόλος της το λιμάνι της Σούδας. Ο στόχος αυτός συνδυαζόταν με το έτερο δόγμα της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ως ανάχωμα στην πάγια επιδίωξη της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου, της καθόδου δηλαδή της Ρωσίας στη ζεστή θάλασσα, το Αιγαίο. Και δεν εναντιώθηκε μόνο το 1830 η ευρωπαϊκή διπλωματία στην ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, αλλά πάντοτε όταν... οι Κρήτες επαναστατούσαν κατά της τ

Εν ευθυμία ο Νομάρχης

Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφέθηκε, τελικά, ο Δήμαρχος Αθηναίων μετά τη χθεσινοβραδινή σύλληψή του και την εκκίνηση της αυτόφωρης διαδικασίας.