Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαζί τα φάγαTε



Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος το πολιτικό δοκίμιο 
Μαζί τα φάγαΤε


Η «ελεγχόμενη» χρεοκοπία του «ελεγχόμενου»  πολιτικού προσωπικού της χώρας μας







Συγγραφέας:
Μακράκης, Γιώργος
Εκδόσεις:
Οσελότος
Έτος:
2012
ISBN:
978-960-9607-40-7
Κατηγορία:
Πολιτική



Περιγραφή
 Μαζί τα φάγαμε: μια φράση εξόχως πολιτική, μια έννοια δηλωτική της αντίληψης των πολιτικών προσώπων που κυριάρχησαν ανενόχλητα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας τα τελευταία 30 χρόνια. Σας διορίσαμε, συνεχίζει ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, για να επιβεβαιώσει και να επαληθεύσει την πεποίθησή του, πως τα φάγαμε όλοι μαζί! Κι όμως δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Τα φάγατε μόνοι σας! Μαζί τα φάγαΤε.

"Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη, επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί." Θ. Πάγκαλος εφημερίδα "Το Βήμα" 31.12.2010
 "Όταν στο κοινοβούλιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε έχει διορίσει ή ελπίζεις ότι θα σε διορίσει ή επί κάθε ρουσφετολογικής αιτίας βάση, ε, τότε, κοπρίτης θα μείνει σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί". Γ. Μακράκης 

Σχόλια

Ο χρήστης Anideos είπε…
Χειμαρώδες, γνήσιο, πονεμένο, αυθεντική φωνή ενός αυθεντικού σκεπτόμενου αγανακτισμένου, που δε μένει στη διαμαρτυρία, αλλά που εννοεί να εκτίθεται και να συμμετέχει στα κοινά, γιατί επιμένει να παίρνει την πολιτική προσωπικά, δείχνοντας το δρόμο και σε μας τους υπόλοιπους, που ακόμη και όταν δε συμφωνούμε με κάποια επί μέρους, δεν μπορούμε να μη θαυμάζουμε τη συνολική παρουσία. Η απόλυτη πίστη στην Καζαντζάκια ατομική ευθύνη, επιβάλει στο συγγραφέα το συμπέρασμα της υπέρτατης, απόλυτης ευθύνης του ηγέτη, ο οποίος άρα, δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από συλλογικότητες του τύπου "μαζί τα φάγαμε", διότι ο πληθυντικός, που ίσως υποκρύπτει μια δόση κοινωνιολογικής αλήθειας (οι λαοί άλλωστε αναδεικνύουν τους ηγέτες τους) δεν συγχωρείται από τη σκοπιά της αυστηρής πολιτικής ηθικής που πρέπει να ασπάζονται οι ηγέτες μας. Άρα το θέμα δεν είναι αν ο αντιπρόεδρος είχε δίκιο ή όχι, το θέμα είναι ότι ο αντιπρόεδρος ομιλεί ως πολιτικός, και όχι ως ιστορικός ή ως κοινωνιολόγος, και ως πολιτικός οφείλει άρα να μιλά για τις δικές του προσωπικές, ή παραταξιακές ευθύνες, πολύ περισσότερο που υπήρξε πρωταγωνιστής επί τόσες δεκαετίες. Άρα η απάντηση "Μαζί τα ΦάγαΤε" δεν είναι απλώς μια εύλογη άμυνα υπέρ της αξιοπρέπειας του λαού, αλλά μια πρώτιστα πολιτική απάντηση σε επίπεδο πολιτικής ηθικής, δηλαδή στο επίπεδο στο οποίο σήμερα διαπιστώνουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα. Εγώ βέβαια μπορεί να συμφωνήσω με τον αντιπρόεδρο, με την έννοια ότι πιστεύω όχι μόνο στην ευθύνη του ηγέτη, αλλά σε μια δημοκρατία που δεν συγχωρεί την πατρονία και το μεσσιανισμό, πιστεύω πάνω από όλα στην ευθύνη του πολίτη, και λέω πως για τον πολιτικό ευθύνεται ο πολίτης, κι όχι το αντίθετο. Σε τούτο, το καθαρά φιλοσοφικό σημείο άρα διαφωνώ με το συγγραφέα. Όμως αυτό δεν είναι σύγγραμμα πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά κραυγή πολιτικής ηθικής, και ως τέτοια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά και καλύπτει ένα κενό, έτσι όπως όφειλε να το καλύψει. Συγχαρτήρια λοιπόν, και θερμές ευχαριστίες!
26 Μαρτίου 2012 στις 11:39 π.μ.
Ο χρήστης Anideos είπε…
Χειμαρώδες, γνήσιο, πονεμένο, αυθεντική φωνή ενός αυθεντικού σκεπτόμενου αγανακτισμένου, που δε μένει στη διαμαρτυρία, αλλά που εννοεί να εκτίθεται και να συμμετέχει στα κοινά, γιατί επιμένει να παίρνει την πολιτική προσωπικά, δείχνοντας το δρόμο και σε μας τους υπόλοιπους, που ακόμη και όταν δε συμφωνούμε με κάποια επί μέρους, δεν μπορούμε να μη θαυμάζουμε τη συνολική παρουσία. Η απόλυτη πίστη στην Καζαντζάκια ατομική ευθύνη, επιβάλει στο συγγραφέα το συμπέρασμα της υπέρτατης, απόλυτης ευθύνης του ηγέτη, ο οποίος άρα, δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από συλλογικότητες του τύπου "μαζί τα φάγαμε", διότι ο πληθυντικός, που ίσως υποκρύπτει μια δόση κοινωνιολογικής αλήθειας (οι λαοί άλλωστε αναδεικνύουν τους ηγέτες τους) δεν συγχωρείται από τη σκοπιά της αυστηρής πολιτικής ηθικής που πρέπει να ασπάζονται οι ηγέτες μας. Άρα το θέμα δεν είναι αν ο αντιπρόεδρος είχε δίκιο ή όχι, το θέμα είναι ότι ο αντιπρόεδρος ομιλεί ως πολιτικός, και όχι ως ιστορικός ή ως κοινωνιολόγος, και ως πολιτικός οφείλει άρα να μιλά για τις δικές του προσωπικές, ή παραταξιακές ευθύνες, πολύ περισσότερο που υπήρξε πρωταγωνιστής επί τόσες δεκαετίες. Άρα η απάντηση "Μαζί τα ΦάγαΤε" δεν είναι απλώς μια εύλογη άμυνα υπέρ της αξιοπρέπειας του λαού, αλλά μια πρώτιστα πολιτική απάντηση σε επίπεδο πολιτικής ηθικής, δηλαδή στο επίπεδο στο οποίο σήμερα διαπιστώνουμε το μεγαλύτερο έλλειμμα. Εγώ βέβαια μπορεί να συμφωνήσω με τον αντιπρόεδρο, με την έννοια ότι πιστεύω όχι μόνο στην ευθύνη του ηγέτη, αλλά σε μια δημοκρατία που δεν συγχωρεί την πατρονία και το μεσσιανισμό, πιστεύω πάνω από όλα στην ευθύνη του πολίτη, και λέω πως για τον πολιτικό ευθύνεται ο πολίτης, κι όχι το αντίθετο. Σε τούτο, το καθαρά φιλοσοφικό σημείο άρα διαφωνώ με το συγγραφέα. Όμως αυτό δεν είναι σύγγραμμα πολιτικής φιλοσοφίας, αλλά κραυγή πολιτικής ηθικής, και ως τέτοια με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά και καλύπτει ένα κενό, έτσι όπως όφειλε να το καλύψει. Συγχαρτήρια λοιπόν, και θερμές ευχαριστίες!
26 Μαρτίου 2012 στις 11:39 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Άστεγη κοινωνική πολιτική

Γιώργος Μακράκης*   Το τελευταίο διάστημα και συγκεκριμένα από την κατάθεση στη δημόσια διαβούλευση του σ/ν του Υπουργείου Εργασίας   «Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές διατάξεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων» , πολλά ΜΜΕ δημοσιεύουν και επαναδημοσιεύουν με πηχυαίους τίτλους   «ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΟΑΕΔ » . Εντυπωσιακή παροχή! Ποια είναι, όμως, η αλήθεια;   Η αλήθεια είναι ότι κάποιες ελάχιστες στον αριθμό κατοικίες, θα δοθούν με περίπου άγνωστα κριτήρια, σε μη δικαιούχους. Οι κατοικίες αυτές αποτελούν στην ουσία ιδιοκτησία των δικαιούχων του τ. ΟΕΚ και τώρα γίνονται επικοινωνιακό τρόπαιο και εν δυνάμει ρουσφετολογική παροχή.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η πανδημία του κορονοϊού και η μισθωτή εργασία

Του Γιώργου Μακράκη, Προέδρου Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ https://www.alfavita.gr/koinonia/316068_i-pandimia-toy-koronoioy-kai-i-misthoti-ergasia Εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού εισήλθαν στη ζωή των εργαζομένων νέες μορφές εργασίας. Εξ αποστάσεως εργασία, τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία. Η «βίαιη» και αναγκαία προσαρμογή των εργαζομένων και των επιχειρήσεων στις νέες συνθήκες μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Η εισαγωγή των νέων μορφών εργασίας στη ζωή των εργαζομένων είναι ίσως πρωτόγνωρη, ίσως αναγκαία και ίσως διαμορφώνει το μέλλον της εργασίας!
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Στο 9,6% το ποσοστό της ανεργίας τον Ιούλιο Το ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο του 2009 ανήλθε σε 9,6%! Ένα μήνα πριν, δηλ. τον Ιούνιο του 2009 το ποσοστό αυτό βρισκόταν στο 8,6%, ενώ ένα χρόνο πίσω, τον Ιούλιο του 2008 ήταν στο 7,0%!!! Σε μια πιο αναλυτική ανάγνωση, παρατηρούμε ότι το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Ιούλιο του 2009 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.492.162 άτομα. Αντιστοίχως, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 476.707, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.300.080 άτομα. Σημειώνεται ως εκ τούτου ότι σε σχέση με τον Ιούλιο του 2008 οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 102.841 άτομα (μείωση 2,3%) και κατά 80.154 άτομα σε σχέση με το Ιούνιο του 2009 (μείωση 1,8%), ενώ οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 128.772 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2008 (αύξηση 37,0%) και κατά 49.000 άτομα σε σχέση με το Ιούνιο του 2009 (αύξηση 11,5%). Συμπέρασμα; Αύξηση της ανεργίας και με τη βούλα! Αυτή είναι η διαπίστωση που προκύπτει από την έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας για το μ...
5 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα